Berry Dükü’nün zengin saatleri: unutulmuş ve ölümsüz
Carla Manzano.- Berry Dükü’nün çok zengin saatleri, adından da anlaşılacağı gibi, bir saat kitabı, yani sahibinin kişisel kullanımı için bir takvim olarak ona günlük görevler için manevi bir rehber sağlaması gereken metinler ve resimler içeren bir kodekstir. Tüm zamanların en ünlülerinden biri olan bu el yazması, Berry Dükü I. John tarafından görevlendirildi ve şimdi Fransa’nın Chantilly kentindeki Musée Condé’de Ms 65 sembolü altında tutuluyor. Minyatürlerinin bolluğu ve olağanüstü kalitesi için tüm Orta Çağ’ın en ünlü kodlarından biridir.
Bu el yazması 1410 civarında dük tarafından Paul, Jean ve Herman de Limbourg kardeşlerden görevlendirilmiş ve 1416’da üçünün ölümüyle tamamlanmamış ve takvimin bazı minyatürleri söz konusu olduğunda, 1440 civarında isimsiz bir ressam (belki de Barthelemy d’eyck) tarafından geri alınmış ve tamamlanmıştır. Tamamlanması ve bugünkü şekli, Savoy Dükü’nün emriyle 1486’da doruk noktasını veren ressam Jean Colombe’nin elinden kaynaklanmaktadır. Bununla birlikte, kodeks, ayrıntılandırılmasının dolambaçlı geçmişine rağmen, onu birden fazla faks baskısına layık kılan, sahiplerinin mevcut konumundan ayrılmasına izin vermediği için ona erişmenin tek yolu olan, açık ve homojen bir kişilik göstermektedir.
Toplam 206 yapraktan 66 geniş formatlı ve 65 küçük formatlı minyatür bulunmaktadır. Boyutu 29 cm yüksekliğinde ve 21 cm genişliğindedir. Latince metin, her biri 48 mm ve 21-22 satırlık iki sütun halinde düzenlenmiştir. Mevcut haliyle, kodeks eksiktir: Tutku döngüsünün matinelerinden ve övgülerinden yoksundur. Kitabın detaylandırılmasında, uzun ve karmaşık, çok sayıda el müdahale etti, o zamanlar ortak olan, tek ve her şeye gücü yeten bir sanatçı kavramının henüz var olmadığı bir şey. Gökyüzünü temsil etme biçimine veya manzarayı yeniden üretmek için kullanılan gölgelere bağlı olarak her minyatürün yazarlığını kurabilen analistler var. Her halükarda, çalışmaya başlayan üç kardeşin yanı sıra, çok nadir pigmentler kullanarak İtalyan ve antik sanatın etkisini suçlayan Hollanda’dan gelen çok sayıda sanatçının izini tespit etmek mümkündür. Onlar tarafından temsil edilen sahneler, mimari çerçevenin dahil edilmesi, perspektifte derinlik veya insan figürünün stilize edilmiş temsili gibi, daha önceki eserlerin düz ve soyut tarzından çok uzak, tamamen Rönesans teknikleriyle elenmiş Orta Çağ’ın ideal bir görüntüsünün oluşturulmasına yardımcı olmuştur.zaman içinde.
En çok merak edilen şey, bugün türünün en ünlüleri arasında yer alan bu yazının üç yüz yıl boyunca unutulmaya yüz tutmuş olması ve on dokuzuncu yüzyıla kadar halkın bilgisine maruz kalması, hızlı ve kalıcı bir ün kazanması değildi. Bunda, peripecia, kendisini bugün işgal ettiği üstün konuma getirmeden önce, belirli bir süre sessizlik arafından geçmek zorunda kalan Bach’ın St. Matthew Tutkusu gibi diğer büyük eserlerin çektiği acıyı andırıyor.
